U susida chata bila,
U susida zinka myla:
Nizky bili, nevelychki,
Nosyt' zovti cherevychky.

Vranci ustaye ranenko,
Prybere vse chepurnenko,
Obmete chystenko v chati,
Na prypichku shche y v kimnati.

Na snidanok kulish zvaryt',
Maslom dobrenko zapravyt',
Chlyaky z salom shche y lemishku
Shche y zatirku vperemizku.

A na obid borshch z smetanoyu
Ta shche y z mysky polyv’yanoyi,
Z chasnykom pampushky, kvasha,
Dobra z vyshkvarkamy kasha.

Na poluden chlib haryachyi,
Studen dobryi shche y telyachyi,
Yazyk varenyi do chrinu,
Lokshyny na pereminu.

Na vecheryu klocky z salom,
Baranyna z pidlyvalom,
Mnyshky, putrya, shulyky,
Verhuny ta pyrohy.

A u mene chata chorna,
Zinka brydka, nemotorna,
Tilky spyt' da lezyt',
Ta ne choche robyt'.

Pryishov z polya, zmorduvavsya,
Dobre yisty spodivavsya,
Vona borshch pisnyi izvaryt',
Chlib hlevkyi, az serce davyt'.

Na snidanky – duli tyche,
Na poluden – za chub smyche,
Na vecheryu – kulaky
Nashtovchaye pid boky.

Pislya toho za lopatu,
Zene k chortu spat' na chatu,
Prykazuye ne zlizat':
– Budu mnyalom potyahat'!

Skazav: "Hapko, chodim spaty!" –
Vona zaraz tika z chaty,
Ya za neyu buv pohnavsya,
Ta miz moskaliv popavsya.

Skazav: "Hapko, chy ty chuyesh,
Chom ty mene ne ryatuyesh?"
Vona viz'me za chuprynu:
– Ne hanyaysya, bisiv synu!

Tak sviy vik ya skorotayu,
Nedosplyu, nedoyidayu,
Tilky boyus' tiyi smerti,
Shchob na chati ne umerty.