Z rodu-płemeni my szczyri łjudy,
Bo łjubow’ju zatuljały hniw.
Wirnych druziw my serdeczno łjubym
I ne prokłynajem worohiw.
Z rodu-płemeni my robotjaszczi,
Z rodu-płemeni my siwaczi,
I wid szczastja, wid zemnoho szczastja
My znajdemo zhubłeni kłjuczi.

Pryspiw:
Błahosłowenna bud', wkrajins'ka chato,
Szczo hrije naszi duszi, naszu płot'.
Ni, wże nichto ne zmoże widibraty,
Te, szczo nam daw, nawiky daw Hospod'.

Z rodu-płemeni w nas krow harjacza,
Brały szabłju my ne raz swoju,
Nedruh znaje, łjutyj nedruh baczyw,
Naszu syłu w krewnomu boju.
Krywdy my napyłysja do bołju,
Buw nasz kraj w rujini ta wohni,
Ta, chto pastku stawyt' naszij woli,
Skażemo: ne buty c'omu, ni!

Pryspiw (3)