Deń promajnuw, w nebi jasni nicz wyszywaje zirnyci.
Myłyj zasnuw, tilky meni, tilky meni szcze ne spyt'sja.
Ja prytułjusja do ńoho, łahidno tak obijmu,
Marni rozwiju trywohy i prospiwaju jomu:

Pryspiw:
Tilky dlja tebe, myłyj, jedynoju
W temnomu lisi stanu steżynoju.
Sered pusteli riczkoju prisnoju,
W złomu bezmow’ji dobroju pisneju.
Stanu ja, dlja tebe ja. (2)

Kożen swoje szczastja znajty u c'omu switi bażaje,
Ałe moje szczastja w żytti – ce mij kochanyj, ja znaju.
Ja prytułjusja do ńoho, łahidno tak obijmu,
Marni rozwiju trywohy i prospiwaju jomu:

Pryspiw (2)