Ja tobi na czużomu wesiłli
Tajkoma pidływała czar-ziłlja,
Pidływała joho, pidływała,
I bojałas', szczo bude mało.
Ja te ziłlja noczamy waryła,
Szczob nabrało czariwnoji syły,
Szczob tebe prywernuty do sebe,
Tak zrobyty, jak meni treba.

Oj czar-ziłlja, czar-ziłlja zełene,
Prywerny myłe serce do mene,
Rozbudy w ńomu pokłyk wesnjanyj,
Szczo nikoły w duszi ne ziw’jane.
O czar-ziłlja, czar-ziłlja iskryste,
Zapały w serci połum’ja czyste,
I ne daj nam zaznaty pochmiłlja,
Na kochanni nastojane ziłlja.

Tajemnyczu trawu pryworotnu
Ja szukała u rosach chołodnych,
I koły dywo-kwitku zrywała
Na łjubow jiji zamowljała.
A jakszczo wona bude bezsyła,
I na mene ne hljane mij myłyj,
Ja czar-ziłlja nowe pryhotuju,
Wse odno tebe pryczaruju.