Nacze czownyk na chwyli,
Moje serce hojdaje
Radist' znow kwituje, jak w trawnewi dni;
Chto żywe u switi bilim,
Ta, koho ja kochaju,
Ta, szczo zawżdy soncem sjaje u duszi.

Pryspiw:
I swjatkuje deń, spownenyj piseń,
I wesnije switła mrija, mow trojanda.
Sonce w dzwony b’je, wirju szczastja je,
Bo czekaje mene znaju – wirnaja łjubow.

I peczali nemaje,
Na duszi tak czudowo,
Wse nawkoło wabyt' dałecz i błakyt',
I u c'omu, ja znaju,
Łysz zawdjacznyj łjubowi,
Szczo pałaje, mow ta zirka, kriz' wiky.

Pryspiw

Doky w mene ta zirka
Ne ziw’jane, ne zhasne,
Ne roztane, jak wesnoju dawnij snih,
Ne zat'maryt'sja wira,
Dolja bude prekrasna,
Bude sonce zawżdy u mojim wikni!

Pryspiw