Try dorohy j kamiń w poli
Rozijszłysja, chto kudy.
Try sestry zrostały w dwori –
Try diwocziji kosy.

Persza – to krasa diwocza,
Druha – radist', dobrota,
Tretja – niżnist' to żinocza,
Tepła osiń zołota.

Załetiw u dwir toj sokił,
Sestry kosy rozpłeły,
Na duszi u nych nespokij:
Win odyn, a jich aż try.

Sokił pokrużljaw nad dworom,
Pokrużljaw, ta j połetiw.
Poky sestry spereczałys',
Win usich jich połyszyw.

Ta j zostałys' pry dorozi
Try diwocziji krasy.
Sjadut' z dit'my na porozi,
Tycho płaczut' w try slozy.