U łoni sniw – widbytky dniw:
Twij obraz ne rozczynyt' morok.
Osinnij łyst, prozoryj zmist, –
I ja nichto: ni druh, ni woroh.

Pryspiw:
Szczo meni toj zmist utisznych sliw?
Ne whamuje win i ne spase.
Szczo meni do tych dałekych dniw?
Serce u wczorasznij deń nese.

Dorohy pył, nestatok sył, –
I ty mij ne widnowysz podych.
Nesterpnyj bil pustych nedil
Ne zmyty u protocznych wodach.

Pryspiw