Znowu cwyntar ożyw opiwnoczi,
Bo w subotu zawżdy wesiłlja.
Zaswityłys' w pokijnykiw oczi,
To sja żenjat' Warwara j Iłlja.
Na zabawu wes' cwyntar prypersja,
Wsi merci chto szczo mih – daruwaw,
A u starosty pysok protersja,
Tak win duże hostej zabawljaw.

Na stoli buła rizna pryprawa,
Swiżyj mozok, peczinka i kwas,
Wsja cwyntarna hromada spiwała,
Szczo żyttja u zemli – wyszczyj kłas.
Muzykanty starałys', jak wmiły,
Odyn kistkoju w buben waływ,
Dwoje huczno na rebrach hrymiły,
W mikrofon szcze chtos' żalisno wyw.

A, jak walsa muzyky zahrały,
Mołodyj mołodu zaprosyw,
Wsi pobaczyły, z smichu wmyrały,
Szczo Iłlja miż nohamy nosyw.
Tam hojdałas' zakopczena swiczka,
W neji buw duże hrubyj kinec',
A pid neju do kupy tułyłys'
Dwoje biłych warenych jajec'.

Hosti takoż swiczky powyjmały,
Z mołodoju wsi wals perejszły,
Mołodij to zdałosja zamało,
Bilsze jajciw j swiczok ne znajszły.
Wy ne wirte, szczo cwyntar sumuje,
My czekajem, prychod'te do nas,
Tut je wse, szczo dusza potrebuje,
Radi budemo baczyty was.

Radi budemo baczyty was...
Radi budemo baczyty was...