Ja ne twij brat, ty ne sestra moja
Nikoły ne rozkazuj meni
Chto i w czomu je wynen, na naszij zemli –
Łjudy, jak korabli
Kożen pływe poky chwylja nese
I poky hłyboka woda
Hłyboka i temna do samoho dna
Do samoho-samoho dna

Na hłybyni zustriczajut'sja wsi
Tak niby w mori miscja nema
I trut'sja bortamy, aż stohne zemlja
Wid zawysti, pidłosti j zła
Chtos' ne dopływ, bo jomu pomohły
Nabraty powni trjumy wody
Bo staty herojamy toji wijny
Duże chotiły wony

Pryspiw:
A do bereha tycho chwyli nesut'
Poraneni duszi żywych korabliw
A wid bereha znowu w more idut'
Ti, chto wiryw i prawdu znaty chotiw

Nasz okean znaje bilsze, niż my –
Sekrety wsi u ńoho na dni
A my chodym zwerchu, wełyki j mali –
Łjudy jak korabli
Hordo pływem i ne wiryt' nichto,
Szczo nym zacikawyłos' zło
I sered witriw my ne czujem szczuriw,
Jaki prohryzajut' nam dno

Pryspiw (2)