Zranku kawa z mołokom,
Potim kawa z końjakom.
Aromat mis'kych kaw’jareń
Rozczynjajet'sja w dumkach.
Rozczynjajut'sja nadiji,
Wże błystjat' nad mistom mriji.
Tam, de łewy i fontany,
Parky, płoszczi i kasztany.

Aromat mis'kych kaw’jareń
U staromu centri mista,
Łichtariw blidoho switła
Wże ne treba cij duszi.
Chaj błukaje po rujinach,
Szczo załyszyło kochannja,
Chaj załyszyt' spodiwannja
Ta iłjuziji swoji.

Bilja wchodu w staru kaw’jarnju
Za stołykom odynoka postat'
I filiżanku micnoji kawy,
Szcze trochy j z ruk wona widpustyt'.
W jiji dumkach dywnyj pohljad,
Szczo załyszyw win na zhadku,
Ne opłatywszy swij rachunok
Za nedopytu filiżanku.

W hirkoti czornoji kawy
Wona zhadaje swoju dołju,
Wona zhadaje joho znowu,
Ta usmichnet'sja wypadkowo.
Usmichnet'sja, zasmijet'sja,
Wstane, pide znowu w misto,
Szczo jarmom dlja neji bude,
A może wona use-taky zabude!