Ty baczysz schody, to pidijmajsja wże do nych.
Ja znaju zmożesz! Wony dlja tebe, ne dlja nych.
Ty baczysz switło, prjamuj do ńoho ne dywys' nazad,
A prjamo. Z nesprawedływistju myrys'.

Nechaj odyn ty proty ciłoho narodu,
Zate ty sprawżnij, nichto ne znaje twoho kodu.
Ty ne pidrobka i żyttja twoje ne kazka.
W tebe łyce, w toj czas jak w inszych maska.

Ty żywesz, a inszi prosto tut isnujut'
Własne żyttja takymy krokamy rujnujut'.
Ty żywesz, a inszi prosto tut isnujut'
Krokom za krok wony żyttja swoje rujnujut'.

A de ż toj zmist?
Żyttja rozkłasty po hodynach,
Switu ne baczyty,
Czy diznawatysja w nowynach,
Szczo, de stałos'
I chto u c'omu wynen,
Szczo diwczyna czy chłopec'
Z mosta w riku porynuw?

Zaprohramowani ciłe żyttja os' tak prożyty,
Zaprohramowani, a potim joho wraz ob zemłju ta j rozbyty.