Oj u poli mohyła
Z witrom howoryła:
– Powij, witre bujneseńkyj,
Szczob ja ne zczorniła.

Ani witer ne wije,
Ani sonce ne hrije,
Tilky w stepu kraj dorohy
Mohyła czornije...

Oj u połju riczka,
Czerez riczku kładka.
Ne pokydaj, kozaczeńku,
Ridneńkoho bat'ka.

Bo jak bat'ka pokynesz,
To j sam marne zhynesz.
Riczeńkoju bystreńkoju
Na Dunaj zapłynesz.

Ta bodaj taja riczka
Oczeretom zarosła,
Wona mene, mołodoho,
U czużyj kraj zanesła.

Ta bodaj taja riczka
Ryby ne spłodyła,
Wona ż mene, mołodoho,
Iz swita zhubyła!

Łetyt' woron ponad horu
Ta j łetjuczy krjacze.
Sydyt' kozak ponad morem
Ta j sydjuczy płacze.

Łetyt' woron ponad horu,
Niżky czerwoneńki.
Pomyraje na czużyni
Kozak mołodeńkyj.

Nechaj mene ne chowajut'
Ni popy, ni djaky,
Nechaj mene pochowajut'
Czornomors'ki kozaky.

Bo popy i djaky
Wse na hroszi dmut'sja, –
Mołodiji kozaczeńky
Horiłky nap’jut'sja!