Jide kozak na Wkrajinu,
Muszket za płeczyma.
Za nym ide diwczynońka
Z czornymy browyma,
Postij, postij, kozaczeńku,
Mij syweńkyj orłe.
A chto ż mene na czużyni,
Serdeńko, pryhorne?
Na tim boci za Dunajem
Kozak sino kosyt'.
Po sim boci diwczynońka
Pana boha prosyt':
– Bohdaj sino wohnem siło
I kosa złomyłas',
Szczob ja bilsze po myłomu
Tjażko ne żuryłas'.
Po tim boci, za Dunajem,
Czornyj woron krjacze,
Ne jidnaja diwczynońka
Za kozakom płacze:
– Ne płacz, ne płacz, diwczynońko,
Ne płacz, ne żurysja,
Szcze ty, myła, zamiż ne jszła,
Szcze ja ne żenywsja...
– Pryjdy, pryjdy, kozaczeńku,
Szczo kariji oczi,
Budu żdaty tebe, myłyj,
Do temnoji noczi.