Oj u poli zełen-żyto,
Tam kozaka z konja wbyto, (2)

Na kupynu położano,
Na trawyczku hołowkoju,
Na trawyczku kytajkoju.

Nad nym stojit' kiń woronyj,
Po kolina w krowi brodyt'. (2)

– Ne stij, konju, nado mnoju,
Wyżu ż bo ja szczyrist' twoju. (2)

Biży, konju, dołynoju,
Temnym lisom-dibrowoju, (2)

A stań, konju, na worotjach
Na zełene paporottja. (2)

Wyjszła maty ta j pytaje:
– De ż mij synok probuwaje? (2)

Czy ty joho w poli zhubyw,
Czy ty joho w Dnistri wtopyw? (2)

– Ni zhubywsja, ni wtopywsja,
Tilko twij syn ożenywsja, (2)

A wzjaw sobi panjanoczku
W czystim poli mohyłoczku. (2)