Oj son, maty, oj son, maty,
Son hołowońku kłonyt'.

Za kozakom diwczynońka
Bili ruczky łomyt'.

Zhotuwała diwczynońka
Dwi weczerońky rużnych.

Oj perszaja weczerońka
Ta szalwija ta ruta,

A druhaja weczerońka
Ta trutyznońka łjuta.

Sydyt' kozak kinec' stoła
Joho serdeńko b’jet'sja,

A diwczyna kraj poroha
Iz kozaka smijet'sja:

– Tohdi ż tobi, kozaczeńku,
Sja weczera mynet'sja,

Jak u połju kraj dorohy
Suchyj dub roziw’jet'sja.

A wże ż toho suchoho duba
Ta j uże j porubały,

A wże ż toho kozaczeńka
Na mohyli pochowały.