U łystopadowim sadu
Z toboju porucz ja idu,
A łystopad daruje nam osinnje tanho.
Nenacze spomyn pro łjubow,
Wono meni chwyłjuje krow
I połonyt' p’jankym tumanom.
I chocz ljahła miż nas meża,
I pryhasa łjubowi żar,
I, może, my udwoch wostannje –
Kochanyj mij,
Zażdy na myt',
Łysze dlja nas
Wono zwuczyt',
Łysze dlja nas wono zwuczyt'!

Pryspiw:
Osinnje tanho, dymyt' łystwa,
Osinnje tanho, rozłuky anheł...
Ta szcze w duszi łjubow żywa,
I szcze durmanjat' twoji słowa!

Wiz'mit' u wyrij, żurawli,
Kochannja naszoho żali,
I stanut' błyżczymy todi usta i oczi.
Pałaje oseni wohoń,
A ja tepło twojich dołoń
Widczuty szcze do bołju choczu!..
Mene na tanec' zaprosy
Sered proszczalnoji krasy,
Chaj serce znow, jak ptach, tripocze!
Kochanyj mij,
Ce nam nemow
Ostannij szans
Daje łjubow,
Ostannij szans daje łjubow...

Pryspiw