W mene hubky, nacze wyszeńky,
Kari oczka, biłe łyczeńko,
I na mene parubky
Pozyrajut' załjubky!
Ta z usich ja łysz tebe łjubłju,
Pohljady łysze twoji łowłju,
Chocz na mene, jak ne pnus',
Ty j ne dywyszsja czomus'.
Toż poradyły meni
Ne wtraczat' daremno dni
I tebe pryworożyt' –
Czar-wodoju napojit'!

Stała ja szukat' wodyczeńku,
Pryworotnu czariwnyczeńku,
Wse nawkoło obijszła –
Ta takoji ne znajszła.
Skriz' wodyczeńka zasmiczena,
Us'oho w nij nakopyczeno,
Jak takoju napojit' –
Wsja łjubow usochne wmyt'!
Szczo ż teper meni robyt'?
Czym tebe pryworożyt'?
Ekołohija taka,
Szczo łyszusja ja w diwkach!

Ta didus' mij najmudriszeńkyj
Pidkazaw, szczo w mojim łyszeńku
Może radu meni dat'
Tilky morszyns'ka woda!
Bo wodyczka ta m’jaka j smaczna,
Szcze j korysna! Słowom, czariwna!
Bo i sam jiji kołys'
Z ruk babusynych napyws'!
Ja na "Chondu" strybonu,
Ja do Morszyna hajnu,
Prywezu tobi wody –
I mene połjubysz ty!