De ne jdesz, de ne jidesz,
De ne baczysz, de ne czujesz, de ne chodysz,
Ty znajesz, ty use rozumijesz pro ce.
Ty rozumijesz, szczo tobi ne pidsyłu,
Szczos' zminyty, szczos' zrobyty,
Chocz kohos' perekonaty.
Ty choczesz wes' swit urjatuwaty.
Bo ty choczesz buty prosto wsim tatom.

Pryspiw:
O, miljony łjudej,
Wony chodjat', wony dijut',
I ne rozumijut', szczo wony pid kontrołem,
Szczo wony możut' zahynut'.
Kartky tełefonni, kartky mobilni,
Kartky – ce ne swidczennja toho, szczo my wilni.
Kartky – ce ne te, czoho nam treba, łjudy,
Kartky – ce zaharbannja usich i usjudy.

De ne jdesz, de ne jidesz,
Ty baczysz, nomeryzaciju łjudej.
Ty choczesz szczos' zminyty.
Dyskryminaciju łjudej tobi samomu ne spynyty.
W kożnomu komp’juteri je twoje im’ja,
Wony wse znajut' – de żywesz i chto twoja sim’ja.
Ty choczesz szczos' zminyty –
Tobi bez dopomohy ce ne zrobyty.

Pryspiw