Jichaw kozak za Dunaj, skazaw: "Diwczyno, proszczaj!
Ty, konyku woroneńkyj, skaczy ta huljaj!"
"Postij, postij, kozacze, twoja diwczyna płacze.
Naszo ż ty mene kydajesz, tilky podumaj?"

Pryspiw:
Łuczsze buło, łuczsze buło ne chodyt',
Łuczsze buło, łuczsze buło ne łjubyt',
Łuczsze buło, łuczsze buło ta j ne znat',
Czym teper, czym teper zabuwat'.

"Biłych ruczok ne łamaj, jasnych oczej ne styraj,
Iz pochodu zi sławoju mene ożydaj."
"Ne choczu ja niczoho, okrim tebe odnoho
Nafih ty mene kydajesz, tilky podumaj!"

Pryspiw

My kozac'koho duchu, my kozac'koho rodu,
I zawzjattja, i syła, i mużnist' w nas je.
Nad szyrokym Dniprom, nad dniprowymy wodamy –
Mołode i usmichnene sonce wstaje.