Nasypłju wermiszeli u widro,
Nasypłju tak, szczob perepownyłos' wono,
Wody z-pid kranu budu naływat',
Bo teszczu swoju treba hoduwat'. Hm.

Postawłju na płytu oce widro,
Niczoho, szczo płastmasowe wono.
Ta szczo ce za derżawa – znyknuw haz,
Zi złosti wyływ wse ce w unitaz.

Pryspiw:
Miwina – koły anarchija w sim’ji,
Zi smakom my jimo jiji,
I koły baczymo jiji,
To znowu złahoda w sim’ji.
Miwina – raz, dwa, try, czotyry, p’jat',
Dowho nam czekat' ne treba,
Jak tilky my jiji z’jimo –
Hajda usi do neba.

Piszow w kimnatu, jaszczyka wwimknuw,
Pro teszczyn hołod zowsim ja zabuw,
Chływyn p’jatnadcjat' multyky dywywsja,
Pryhotuwannjam jiżi znowu zachopywsja.

Pryspiw

Ta zlist' projszła, zabywsja unitaz.
Ja rozumiju, szczo daremno wtratyw czas,
Rukamy znowu wse w widro ja zhrib,
Na stił postawyw i narizaw chlib.
Ukynuw soli, percju, czasnyku,
A teszczyn hołos proszkwarczaw: "Ku-ku, ku-ku."
W firmowu strawu wkynuw szcze j jajce,
I teszczu zaprosyw: "Idy, skusztuj oce!"
Wytyraju łyce, wytyraju łyce,
Łeżu u liżku, dumaju, ne spłju,
Nastupnoho razu kraszcze miwiny kupłju.

Pryspiw