Oj u łuzi ta szcze j pry berezi czerwona kałyna,
Porodyła mołoda diwczyna choroszoho syna.

Porodyła ta szcze j położyła w zełenij dibrowi,
Dała jomu tonkyj stan kozac'kyj, dała czorni browy,

Dała jomu tonkyj stan kozac'kyj, szcze j czorniji browy,
Ta ne dała tomu kozakowi ni szczastja, ni doli.

– Ta buło b tobi, moja ridna maty, tych briw ne dawaty,
Buło ż tobi, moja ridna maty, szczastja j dołju daty.

– Rozwywajsja a ty, suchyj dube, zawtra moroz bude,
Oj zbyrajsja, mołodyj kozacze, zawtra pochid bude.

– Ja morozu ta j ne bojusja, zaraz roziw’jusja,
Ja pochodu ta j ne bojusja, zaraz uberusja.

– Oj wy, hałky, oj wy, syzokryli, pidnimit'sja whoru,
Oj wy, chłopci, sławni zaporożci, wernit'sja dodomu.

– Oj radi b my szcze wyszcze pidnjat'sja, tuman uljahaje,
Oj radi b my dodomu wernut'sja, het'man ne puskaje.

Oj ne tak het'man, ne tak het'man, jak het'mans'ka maty,
Chocze namy, kozakamy, turka zwojuwaty.

Wona namy, kozakamy, turka ne zwojuje,
Tilky naszym biłym tiłom orliw nahoduje.