Oj tam pid dubom, pid dubynoju
Sydiw hołub z hołubynoju,
Sydiły w pari, ciłuwałysja,
Odnym kryłońkom nakrywałysja.

Nałetiw woron z czornoji chmary,
Zabyw hołuba i rozłuczyw z pary.
Hołuba wbywszy, hołubku wzjawszy,
Za tychyj Dunaj zaprowadywszy.

Daje hołubci żyto-pszenycju:
"Jiż, pyj, hołubko, bo ty wdowycja".
"Ne budu jisty, ne budu pyty,
Jakyj swit krasnyj – nema z kym żyty".

"W mene hołubiw simsot i czotyry".
"Nema takoho, jak mij myłyj,
Bo win hołubczyk czornobryweńkyj –
Łyczko rum’jane, z natury wirneńkyj".