Oy tam pid dubom, pid dubynoyu
Sydiv holub z holubynoyu,
Sydily v pari, ciluvalysya,
Odnym krylonkom nakryvalysya.

Naletiv voron z chornoyi chmary,
Zabyv holuba i rozluchyv z pary.
Holuba vbyvshy, holubku vzyavshy,
Za tychyi Dunay zaprovadyvshy.

Daye holubci zyto-pshenycyu:
"Yiz, pyi, holubko, bo ty vdovycya".
"Ne budu yisty, ne budu pyty,
Yakyi svit krasnyi – nema z kym zyty".

"V mene holubiv simsot i chotyry".
"Nema takoho, yak miy mylyi,
Bo vin holubchyk chornobryvenkyi –
Lychko rum’yane, z natury virnenkyi".