Oj u poli na horboczku,
Tam, de skoszena trawa,
Tam stojało dwi topoli,
Pochyłyłasja odna.

Oj u poli na horboczku,
Tam, de skoszena trawa,
Tam stojało dwi diwczyny
J hirko płakała odna.

– Oj podrużko dorohaja,
Szczo ja tebe poproszu,
Pomyry mene iz myłym,
A ja tobi zapłaczu.

– Oj podrużko dorohaja,
Jak ja możu pomyryt'?
Jak ja hljanu na myłoho –
Moje serdeńko bołyt'.

Oj u poli na horboczku,
Tam, de skoszena trawa,
Tam stojało dwi topoli,
Pochyłyłasja odna.