Tam, de w haju schyłyłysja wity,
Tam, de witer kołysze trawu,
Tam zahrała płakucza hitara,
Tam diwczyna striczała wesnu.

Ty pojidesz dałeko-dałeko,
Tak dałeko wid moho seła,
I ne skaże toj witer z-za haju,
Szczo u tebe diwczyna buła.

Ty pojidesz dałeko, dałeko,
A mene ty załyszysz odnu,
Czerez rik ty druhuju połjubysz
I z druhoju zustrinesz wesnu.

Ty ne płacz, ne żurysja, diwczyno,
Ty ne płacz, ne żurys', ne rydaj,
Czerez rik, jak cwistyme kałyna,
Ty na mene u haju czekaj.

Oj pryjszło dowhożdanneje lito,
Oj pryjszła dowhożdanna pora,
Pidijszło te diwcza pid kałynu,
A myłoho jiji tam nema.

Oj nemaje joho ta j ne bude,
Bo taka uże w neji sud'ba.
Treba znaty, jak chłopciw kochaty
I ne wiryt' u jichni słowa.