Tam, de v hayu schylylysya vity,
Tam, de viter kolyshe travu,
Tam zahrala plakucha hitara,
Tam divchyna strichala vesnu.

Ty poyidesh daleko-daleko,
Tak daleko vid moho sela,
I ne skaze toy viter z-za hayu,
Shcho u tebe divchyna bula.

Ty poyidesh daleko, daleko,
A mene ty zalyshysh odnu,
Cherez rik ty druhuyu polyubysh
I z druhoyu zustrinesh vesnu.

Ty ne plach, ne zurysya, divchyno,
Ty ne plach, ne zurys', ne ryday,
Cherez rik, yak cvistyme kalyna,
Ty na mene u hayu chekay.

Oy pryishlo dovhozdanneye lito,
Oy pryishla dovhozdanna pora,
Pidiyshlo te divcha pid kalynu,
A myloho yiyi tam nema.

Oy nemaye yoho ta y ne bude,
Bo taka uze v neyi sud'ba.
Treba znaty, yak chlopciv kochaty
I ne viryt' u yichni slova.