Pod obłaczkom jawir pochyłenyj,
Sydyt' na nim ptaszok primyłenyj.
Słuchaj, myła, jak toj ptaszok spiwat,
Że z łjubowy nycz dobra ne bywat.
Że z łjubowi, że z łjubowi
Nycz dobra ne bywat.

Czy ta łjubow jest od Boha dana?
Czy łem może d’jawkom pidszeptana?
Chocz by-s ne chtiw, to musysz łjubyty,
Chocz by-s ne chtiw, proto masz terpity.
Chocz by-s ne chtiw, chocz by-s ne chtiw,
Proto masz terpity.

Moja myła, ty okuso jedna,
Łjubyw ja tja ne rik ta ne dwa.
Dałas ty mi ziłlja sja napyty,
Ne możływo meni bez tja żyty.

My worożka dawno worożyła,
Że mja zduryt diwka czornobrywa.
Że ne budu wydiw za nij swita,
Aż promynut moji młady lita.
Aż promynut, aż promynut
Moji młady lita.

Pod obłaczkom jawir zełenije.
Posmotr, myła, jak tot witer wije.
Może, wyrwe joho z korenjamy.
Myła moja, szto to bude z namy?
Myła moja, myła moja,
Szto to bude z namy?

Myła moja, myła moja,
Szto to bude z namy?