Oj zrobyw chłopczyna ta j dwi krasni skrypky –
Podiływ nadwoje sniw swojich krasu.
Szczo persza skrypka – biła łebidka,
A duha skrypka – weczirnij sum.

Zakochałys' w ńoho dwi sestry wesnoju –
Odna – jak ta niczka, druha – mow toj deń.
Persza prosyła hraty sumnoji,
Druha chotiła wesełych piseń.

Pryspiw:
Odna smijałas',
Płakała druha.
Hej, pojednałys'
Radist' i tuha.
Hej, pojednałys'
W oczach diwczyny,
Jak u dwoch skrypkach,
Noczi i dnyny.

A jak rozijszłysja ti pisni łunoju,
Win zamowkli skrypky sestram dwom widdaw.
Kożna diwczyna stała werboju,
Łehiń miż nymy jaworom staw.

Pryspiw:
Załyszyw na switi dwi samotni skrypky,
Załyszyw na switi sniw swojich krasu.
Szczo persza skrypka – biła łebidka,
A duha skrypka – weczirnij sum.

Tam, de staw jawir ponad płajamy,
Znowu ja czuju widłunnja piseń:
Odna werba spiwaje noczamy,
Druha werba spiwaje udeń.

Pryspiw:
Odna smijet'sja,
I płacze druha,
Hej, pojednałys'
Radist' i tuha,
Hej, pojednałys'
W oczach diwczyny,
Jak u dwoch skrypkach
Noczi i dnyny.