Tecze woda, tecze bystra, a kudy – ne znaje,
Pomiż hory w swit szyrokyj tecze, ne wertaje.
My zajdemo w czystu wodu bilja wodohraju
I poprosym joho szczyro – chaj win nam zihraje.

Pryspiw:
Oj wodo-wodohraj, hraj dlja nas, hraj.
Tanok swij żwawyj, ty, ne zupynjaj.
Za krasnu pisnju na wsi hołosy
Szczo choczesz, wodohraju, poprosy.
Struny daje tobi kożna wesna,
Dzwinkist' daruje jim osiń jasna.
A my zihrajem na strunach otych,
Chaj rozilljut' wony radisnyj smich.

Podywys', jak siru skełju b’je woda iskrysta,
Ty zroby meni z tych krapel zorjane namysto.
Kraszcze ja zberu dżereła, zrobłju z nych cymbały,
Szczob tobi, diwczyno myła, wony krasno hrały.

Pryspiw