Ty iszcze ne rozumijesz,
Ta s'ohodni ty zi mnoju zustriczajesz swoju mriju.
Może trochy bożewilnu, nerealnu, ałe sylnu
Ja wid c'oho mliju...
Te, szczo widbuwajet'sja z toboju
Ty ne baczyw nawit' w snach swojich barwysto-kolorowych.
Ja s'ohodni ne taka, ja s'ohodni budu insza
Jdy do mene błyżcze...
Znaju pro usi twoji bażannja,
Tajemnyci nerozkryti i hłyboki spodiwannja,
Ałe ty mowczysz nesmiło,
Ta howoryt' twoje tiło –
Ty widkryta knyha!
Choczesz... szczos' u mene zapytaty,
Ta słowa kudys' znykajut',
Ty prodowżujesz mowczaty...
Obijmy mene sylnisze, pociłuj mene niżnisze
I widczuj skorisze...

Widczuj mij puls u sobi!
Łjuby zi mnoju ce żyttja!
Ja podaruju tobi
Ci nezabutni widczuttja.

Nicz wid realnosti schowaje,
Szczo miż namy widbuwałos',
Łysz wona nasprawdi znaje.
Prochołodni ruky jiji witru widczuwaju,
Szczo ne majut' kraju.
Switło, szczo pronyzuje kimnatu
Do switanku bude nas z toboju zihriwaty,
Bo koły zi mnoju ty, to styrajut'sja wsi hrani
W c'omu urahani...