U połoni temnoty nacze son z’jawyłas' ty,
Pohuljała, pokrużljała i łyszyła nazawżdy.
Ja kochaw tebe jak mih, kwity kław tobi do nih,
Pohuljała, pokrużljała, wkryw łjubow chołodnyj snih.

Pryspiw:
Ni, ni, ja ne tu kochaw, ne ti słowa ja howoryw,
Ni, ni, ja ne tu czekaw, ne tu tepłom swojim zihriw.
Nicz, nicz oslipyła nas, błakytnych sniw żadana myt',
Ni, ni, ja ne tij moływs', łjubow ukrała nicz.

Mow nastojane wyno wypyw ja łjubow dawno,
Pohuljała, pokrużljała, ta meni wże wse odno.
Prożywu bez tebe ja, ty dawno wże ne moja,
Pohuljała, pokrużljała, znajesz, Boh tobi suddja.

Pryspiw (2)