My stilky lit z toboju razom, mynuła junist' dywnym snom.
I wże osinnim łystopadom lita krużljajut' za wiknom.
Za wse, szczo ja s'ohodni maju, za te, szczo ty w mojim żytti,
I za łjubow, szczo ne zhasaje, kochana, djakuju tobi.

Pryspiw:
Za ti bezsonni noczi, za zustriczi j rozłuky,
Za tu slozu żinoczu twoji ciłuju ruky.
Za te, szczo ty czekajesz, w duszi zahojisz rany,
Za te, szczo wse proszczajesz, ja djakuju kochana.

A łystopad lita krużljaje, czomu tak mało dobrych sliw,
Ja znowu sam sebe pytaju, w żytti tobi ja howoryw.
W duszi nikoły ne ziw’jane łjubow darowana meni
I za ditej, moja kochana, bezmeżno wdjacznyj ja tobi.

Pryspiw (2)