Ty taka neprystupna, szczo ja wmyraju
I poky ja tebe obmanu nazowsim znyknu
Ty łamała żyttja, jak hiłlja, odna
I nikoho ne kłykała ty, szałena, dyka, łjuba

Zwilnjaju hołowu swoju, dlja tebe siju kwity
Bo maju łysz odnu taku j ne możu ne chotity
Na tiło twoje kriz' doszczi nawiszu pokrywało
Dawaj, żywy w mojij duszi, meni ż bo zawżdy mało!

Pryspiw:
Oczi twoji, nawiszczo ja jich pokochała
Oczi twoji, a-a...
Oczi twoji, za tebe serce by widdała
A-a-a-a, a-a...

Ne dywysja na moje łyce, nu...
To wono czerez slozy moji po tobi w’jane
Ałe razom my zmożemo wse tut
A jakszczo wże ne stane zemli, to neba stane, łjuba

Zwilnjaju hołowu swoju, dlja tebe siju kwity
Bo maju łysz odnu taku j ne możu ne chotity
Na tiło twoje kriz' doszczi nawiszu pokrywało
Dawaj, żywy w mojij duszi, meni ż bo zawżdy mało!

Pryspiw (2)

Zwilnjaju hołowu swoju, dlja tebe siju kwity
Bo maju łysz odnu taku j ne możu ne chotity
Na tiło twoje kriz' doszczi nawiszu pokrywało
Dawaj, żywy w mojij duszi, meni ż bo zawżdy mało!