W bezsonnja kawy ja nallju,
Chocz nicz zijszła wże do kimnaty,
Bojusja wymowyt' "łjubłju",
Szczob toho słowa ne zljakaty.

Ce wik żyttja czy poczuttja,
Riznyci w cych słowach czymało.
Ja sercem szcze ne proczytaw,
Szczo pohljadom ty napysała.

Pryspiw:
Szcze ne łjubow, ałe use ż
W duszi tak sołodko i switło.
Jakas' projasnena bezmeż
Napownyła wesnjane tiło.
Nemow swiczus' bilja wikna
I hriju mriju karooku,
Szcze ne łjubow, ałe wona
Uże zdajet'sja za piwkroku.

Omanływa buwaje myt',
Słowa buwajut' wypadkowi,
Ałe jak błahodatno żyt'
Swjatym peredczuttjam łjubowi.

Tomu małjuju krow
I ty na foni syńoho tumanu,
I znow zowu tebe do mrij –
Napiwczużu, napiwkochanu.

Pryspiw (2)