Ty każesz, szczo win dałeko,
Ty każesz: – Na czużyni,
Ty każesz: – Żyttja nesterpne!
Ja widpowidaju: – Ni!
Dopoky żywesz, Mariczko,
Naj wilno dusza spiwa.
Żyttja, jak prozora riczka,
Teczut', jak woda, słowa.

Pryspiw:
Ne płacz, Mariczko, ne płacz.
Ne płacz, serce ne kraj.
Ne płacz, Mariczko, ne płacz.
Spiwaj, Mariczko, spiwaj!
Ne płacz, Mariczko, ne płacz.
Spiwaj, Mariczko, spiwaj!

Ty każesz, szczo wczora wkrała.
Ne krasty ż s'ohodni – hrich.
A potim wirszi pysała
J mołyłas' za nas za wsich.
A ranok – to buw kochannja
I rozczaruwannja czas.
Kazała sobi: – Wostannje!
Ta wse znowu raz-u-raz.

Pryspiw

Mariczka i Mahdałyna –
Na złe powełos' obom.
Mariczka i Ukrajina
Kraj szljachu stojat' razom.
Czekajut' ta j wyhljadajut',
Czy kraszcze ide żyttja.
Zamysłyłas' i ne znaju,
Zdałosja wona – to ja.

Pryspiw