Dawaj wykłjuczym switło i budem mowczaty
Pro to, szo ne można słowamy skazaty,
Ne można pysaty, nemożływo zihraty,
A tilky mowczaty, tycheńko mowczaty.

Dawaj mowczaty pro to, szo diwczaty
Ne wmijut' schowaty, ne możut' spaty.
Dawaj pro mene i pro tebe mowczaty,
Mowczaty, aż poky ne zachoczem kryczaty.

Misjac' wpaw, temno w kimnati.
Jak dobre, szczo ty nawczyłas' mowczaty,
Pro to, szo nikoły ne zmohła by zbrechaty.
Pro to, szo nikoły meni ne spytatys'.

My budem z toboju u liżku łeżaty,
Łeżaty, jak snih – wodoju stikaty.
My budemo żadno swoji slozy kowtaty,
A z nymy słowa, jakych ne skazaty.

Dawaj pomowczu tobi prosto na wuszko,
Chołodnoju stała czajowa krużka.
A my szcze majem, pro szo pomowczaty...
A my szcze majem, pro szo połeżaty...

Jak switło prob’jet'sja czerez naszi sztory,
My znowu z toboju, jak wsi zahoworym.
A poky sze temno je w naszij kimnati,
Dawaj z toboju budem prosto...