Oczi, w jakych kupałys' anheły (4)

Rozmachnuwszy ruky ty widczujesz jak pulsujut' kryła,
Rozibrawszy stełju ty realno budesz porucz z nebom.
Rozmachnuwszy ruky ty widczujesz jak pulsujut' kryła,
Rozibrawszy stełju ty realno budesz porucz z nebom.

I jaka durnycja, szczo mokre twoje tiło,
Koły take prekrasne nebo zawżdy pered oczyma.

Pryspiw:
Oczi, w jakych kupałys' anheły,
Zowsim małeńka krapelka wirnosti,
Tak nesmiływo torkałys' radosti,
Oczi, w jakych kupałys' anheły.

Ta tak os' ty, jak ty nebo, w jiji oczach sirych,
Os' ty jake nebo, fatalno krasywe
Os' ty jake nebo, a może ne treba?

Pryspiw

Chwyli pryhortajuczy sonce do sebe sonnym obłyczczjam,
Tiszyła moji palci swojim nezajmanym tiłom,
Ja postyływ tobi chmary, ja wybraw sami krasywi,
Ja dotorkawsja hubamy.

Perepłetinnjamy mjaziw do bożewiłlja slipoho,
My wydyrałys' do neba zirky zrywajuczy z ńoho,
W neopysujeme szczastja ty pospiszała pirnuty,
A ja smijawsja i płakaw, ja znaw szczo budu tam.

Pryspiw

Oczi, w jakych kupałys' anheły (4)