1
Tak ne buwaje, ta tilky wse stałos' tak.
Chto w c'omu wynen, ja ne zbahnu nijak.
Nas powinczały plitky ta łjudy,
I wslid nam kazały: "Para".
Ta tilky w żytti wse wyjszło ne tak,
I wse czomu buty – ne stałos'.

Pryspiw:
Ja dlja tebe – prosto czuża nareczena.
Ty dlja mene – prosto nezwanyj hist'.
Chocz w twojich oczach żurba neskinczenna,
Nam ne powernuty, szczo buło kołys',
Mij nezwanyj hist'.

2
Ty prynis kwity, jak ce buło kołys'.
I tycho szepoczesz: "Probacz mene, łjuba, wernys'".
Ta tilky niczoho z toho ne wyjde.
I ja widpowim mowczannjam.
Chocz "hirko" łuna teper ne dlja nas,
Mene pociłuj na proszczannja.

Pryspiw