Raznie łjudy menja okrużajut
Tołpamy chodjat y daże ne znajut
Ważnost' toho, czto terjajut.
Ja otkriwaju hłaza y w nebo smotrju na mecztu swoju.

Znaesz' kak łjubłju Tebja

Ja nestanu weryt' w myr!
Y neprosy menja
Ja druhoj teper'
Ja druhoj, ja żywoj, takoj!

Seroj stenoj ływeń stał predo mnoju
Y w serosty эtoj kapły smeszałys'
Słezamy, a słёzi te toczat serdca,
Czto kohda-to piłały łjubow'ju k prekrasnomu.