Ja syżu w swoej komnate, łampa horyt.
Za moym oknom – dożd', on tak b'ёt po krisze.
Otbywaet rytmi, czto swodjat s uma.
Ja tak choczu wijty no dwer' zakrita.
Za moej stenoj płaczut sosedy.
Płaczut, kryczat, czto Tebja net na swete.
Ja wzłomaju zamky, oczeń skoro wzłomaju.
Ja ym wsem raskażu, czto ja Tebja znaju!

Zwёzdi y nebo pojut o Tebe, mecztaju,
Boh moj Toboj ja żywu.
Zwёzdi y nebo pojut o Tebe, mecztaju,
Boh moj Tebja ja łjubłju!

Ja ne odyn, kto żywёt. Ne odyn, tot kto diszyt.
Ne odyn kto spasёn łjubow'ju s nebes.
Ja naszёł swoj dom.
Ja nazwał eho zwёzdi y nebo.