Buły w nas dni – u jabłunewim cwiti,
J misjaczni noczi – wicznosti darunok.
Ne znały, szczo ne dowho żyt' nam w liti,
Za szczastja osiń wyszłe rozrachunok.

Pryspiw:
Jak nebo je
Prodowżennjam zemli,
Tak ja – twoje
Prodowżennja w cim switi.
Jaczat' rozłuczno
W nebi żurawli
I spljat' sady,
W osinni sny spowyti.

A pam’jatajesz zapach materynky
I błyskawku, szczo wpliw u sjajwo kis?
I ja buła taka żadana żinka,
Koły mene ty rosnym połem nis.

Pryspiw

W nasz perszyj dim – kuriń iz oczeretu,
W perszu postil – duchmjań sosnowych wit.
Ja ws'omu switu zwirjus' po sekretu:
Twoho wohnju ne zhasyt' sotnja lit.

Pryspiw