Rozcwiły woseny u sadu chryzantemy czudowi,
Mow mynułe żyttja, moje dowhe, moje kolorowe.
Ja na kwity dywłjus', neskinczenno radiju krasi jich.
Wony w duszu moju nadychajut' łjubow ta nadiju.

Pryspiw:
Wony dowho cwitut',
Aż do samych moroziw.
Wony dowho ne w’janut'
I w chati, j w dorozi.
Jich na piwnicz prywozyw
Meni mij kochanyj.
Chryzantema – moja kwitka szczastja
I kwitka bażannja.

Zachowaju łyce u tobi, moja biła perłyno!
Łedwe czutno szepczu ta hubamy do tebe pryłynu.
Ja twojim aromatom nadychatys' wdostal ne możu.
Czariwnoju krasoju swoje łysze serce trywożu.

Pryspiw