Oj na hori wohoń horyt',
A w dołyni kozak łeżyt',
Nakryw oczi kytajkoju,
Zasłuhoju kozac'koju.
A szczo w hołowi woron krjacze,
A w niżeńkach konyk płacze,
Biży konju dorohoju
Stepowoju szyrokoju.

Oj na hori wohoń horyt'. (3)
Oj na hori...

A szczob tatary ne spijmały,
Sidełeczka ne zdijmały,
Sidełeczka zołotoho,
Z tebe, konja woronoho.
A jak prybiżesz pid worota,
Stukny-hrjukny bilja płota,
Wyjde sestra – rozhnuzdaje,
Wyjde maty – rospytaje.

A czy na hori wohoń horyt'?
Czy na hori wohoń horyt'?
Czy na hori wohoń horyt'?
Czy na hori...

Oj ty, konju woroneńkyj,
A de ż syn mij mołodeńkyj,
Ne płacz maty, ne żurysja,
Bo wże syn twij ożenywsja.
Ne płacz maty, ne żurysja,
Bo wże syn twij ożenywsja.
Ta wzjaw sobi panjanoczku,
W czystim poli zemljanoczku.

Oj, na hori wohoń horyt'. (3)
Oj, na hori...