I
Dumky mene trywożyły i ne dawały wnoczi spaty
Wse widkrywały moji oczi i w duszi kryczały
Topyły tiło w marewach nadiji
Ziw’jałoji bajdużoji ta złedeniłoji
W myt' zaboliło w hrudjach znowu prosynawsja
Jakyj maw meni son prysnytys' tak i ne diznawsja
Ranok zustriw myne doswitnimy zirkamy
W myt' zhadaw use szczo pereżyw z rokamy
Szcze wczora ja pływ w rusli sirych dniw
Ta wże s'ohodni deszczo zrozumiw
Ozyrnuwsja na zad pohljanuw i buw wrażenyj
Mij jaskrawyj ideał buw znowu mnoju zradżenyj
Robyw merzenni wczynky potim żałkuwaw
Nemow slipyj z powadyr'om chodyw żebrakuwaw
Nenacze maljar Kożyn deń u siryj kolir farbuwaw
Mynały szwydko dni a ja ne pomiczaw
Dywywsja w dzerkało ne baczyw błysku wże w oczach
Na zminu posmiszci z’jawljałys' slozy na szczokach
Mene otoczuwały łjudy w jichnich tinjach ja błukaw
Chocza j hukaw myne nichto wże ne szukaw
Meni ne wystaczaje krył aby złetity w nebo
Ne wystaczaje koloriw namałjuwaty te szczo treba
Powitrja czystoho nadychatys' doschoczu
Ne wystaczaje wysoty kudy b dywyłys' oczi
Ta ja znajdu swij kłaptyk neba ce ja toczno znaju
Ja budu zminjuwaty swit i chaj Hospod' dopomahaje

Pryspiw:
Znowu i znowu borotys' z dołeju hotowyj
Ja wartyj bilszoho niż prosto isnuwaty
Znowu i znowu rujnuju meżi prostorowi
Ja poterpaw pryjszła czerha widdaty!

II
Mij swit znachodyt'sja w korobci sirnykiw
De chto zapaływsja dechto wże zhoriw
Idej j cikawych w hołowi szcze je bahato
Probłem szcze bilsze jich ne można zrachuwaty
Łedwe czasu stane pomyłky wyprawljaty

Projde hodyna j ne załyszyt'sja chwyłyny
Wse pryjme obraz nepohożoji dnyny
Ne bude czasu wże robyty widkryttja
Use widkryte u widijde u nebuttja
Striczka wirsza na biłyj arkusz paperu
Ne wpade mymo woli zhynut' wsi poczuttja
Ne załyszyt'sja czasu wsim sercem kochaty
Ne załyszyt'sja czasu nawit' na kajattja
Peretworjat'sja reczi i stosunky na hroszi
Wse prodastsja i kupyt'sja bude bezlicz trywoh
Na szczo łyszyt'sja czasu kraszczomu wypadku
Na hazetu deszewu ta czużyj nekrołoh
Kudy wtikajut' bezturbotni moji dni
Ranisze oczi dywyłys'
A teper wony slipi
Ja łysze czuju hołosy
Ne hołosy, a kryky
Łjudy stały siri łjudy stały bezłyki
Druzi naj kraszczi wże majże ne dzwonjat'
Bez pryczyny dawno u hosti ne chodjat'
Wtratywsja zw’jazok porwawsja łancjuh
Wyjichaw z krajiny mij naj kraszczyj druh
Zustriczni perechożi posmichajut'sja ridsze
Ta wse biżat' kudys' tikajut' jak szwydsze
Wyjawljajet'sja w żytti tak mało choroszoho
Takoho switłoho czystoho dobroho ne zradływoho
Bezturbotnoho łehkoho prochołodnoho myłoho
Ta wtraczenym na zawżdy ja ni szczo ne wważaju
Ja budu zminjuwaty swit i chaj Hospod' dopomahaje

Pryspiw