Mynajut' dni i zminjujut'sja łjudy,
Ne wpersze ja zadumawsja, szczo zawtra bude,
Szczo zawtra prynese nam obrij nowyj,
Czy temnu nicz nawiky, czy nowyj deń czudowyj,
Czy zradyt' mene z druziw chtos', czy chtos' wrjatuje
Czy ja ne pidwedu nadiju tych, chto mene zaraz czuje,
Ja choczu wiryty ne budut' druzi ostoroń stojaty
Koły wpadu obłyczczjam w zemłju
J mene potribno bude pidijnjaty i wrjatuwaty
Moje poniweczene tiło, zahojity krywawi rany
Szczob ne tak boliło ja choczu wiryty ja choczu znaty,
Szczo moji druzi mene zmożut' wrjatuwaty

Trymaty słowo, buty jomu wirnym,
Płekaty prawdoju nemow zerno rostyty
I łysz todi dawaty kljatwu, (I łysz todi dawaty kljatwu)
Tomu z kym warto, podych rozdiłyty

Pid zirkoju nicznoju, widbułas' rozmowa,
Dwa pyjatyci kljałys' odyn odnomu dawały słowo
Koły komus' potribno bude ruku daty,
Dopomohty w żytti z kolin pidnjaty
Bez sumniwu zderżaty obicjanku, szczo krow’ju
Kljatwoju wprodowż żyttja rostyły,
Mynały dni i zminjuwałys' łjudy,
Dolja wodyła pryjateliw wsjudy,
I trapyłos' zijtys' jim znowu, pid toju ż zirkoju,
Ałe na poli boju. Z’jawyłys' nowi cinnosti
Nowi obstawyny składałys',
Cina zrosła hroszi schowały prawdu,
Perekonannja rozdiljałys',
Zabuły kljatwy odyn odnoho w bahno wtoptały,
Łysz zori swidky sjajały, mowczały,

Istoriji taki ne je poodynoki,
Zahubłjujut'sja kljatwy, tanut' cinnosti wysoki
Załyszyt'sja łysz tilky spodiwatys',
Szczo ce ne trapyt'sja zi mnoju
Ja choczu wiryty ja choczu znaty,
Szczo moji druzi mene zmożut' wrjatuwaty