Nas rozdiljajut' myli dorih
nas rozdiljajut' chołod i snih
nas rozdiljaje wohoń i woda
i nad bezodneju krucza kruta

Oczi szczo baczat' łysz siru imłu
wucha szczo czujut' prokljattja j chułu
rozum szczo żyw łysze marennjam pro tebe
J ti słowa, szczo kydaw ja do neba

Pro dołju wony i pro wołju wony
Pro zwira szczo rwawsja za meżi stiny
Pro switło wony i pro deń bez żałju
Pro sonce jakym ja pit'mu pidpałju
Pro prawdu wony i pro wiru wony
Pro widhomin sercja w dryżanni struny
Pro sprahu żyttja i pro smerti prychid
Pro cej żałjuhidnyj obernutyj swit

Nas rozdiljajut' łjudy i czas
wsi prepodobni zabyły na nas
Wse rozdiljajut' na dobre i złe
I karu szukajut' kudy chto poszłe

Szczo mały na dumci use zaberut'
Porwut', poszmatujut' i w popił zitrut'
I kynut' na szljach, bo nikomu ne treba
Tych mołytow szczo kydaw ja do neba

Za dołju za wołju za dobriji sny
Za zwira, szczo rwawsja za meżi stiny
Za switło i deń, szczo ne maje żałju
Za sonce jakym ja pit'mu pidpałju
Za prawdu i wiru, widłyhu wijny
Za zwuky, szczo je u dryżanni struny
Za sprahu żyttja, za wilnyj polit
Za twij poworot w obernutyj swit