Biłyj snih na zełene łystja
Sypnuw i roztaw, pererwawszy żyttja.
Kałendarna zyma iszcze ne pryjszła,
Ta szczo zrobłju – chołodna diwczyna moja.

Zdajet'sja, s'ohodni sonce swityt' ne tak,
Witer ne bubonyt', a tremtyt' na altach.
Newże bilsz ne bude twojich tepłych sliw,
Sonjacznych, switłych naszych dniw?

Pryspiw:
Czomu ty bojiszsja sliw "kochaju", "łjubłju",
Niby żachajet'sja metełyk wohnju?
Ja łysz pro tebe dumaju odnu.
Jak ż ce nazwaty? Jak? I czomu?

Ja wże ne wpersze daruju łysze tobi
Kwity łjubowi – ce mriji j, zwyczajno, pisni.
Czomu ne pryjmajesz ty kwitiw mojich?
Ne rwy moho sercja w obijmach swojich.