Znajesz, koły ty iszow,
Ja stojała otut bożewilni czotyry chwyłyny.
Potim distała z kyszeni, widkryła
Swoji zaljapani sousom kryła,
Na nych zapysała ostanni nowyny
Pro te, szczo nasprawdi ty – zowsim ne Boh,
I twojich hrichiw stane na dwoch.
Ty – trochy chołodnyj, a zazwyczaj
Taki łjubljat' kawu, a ja – czaj.

Pryspiw:
Ałe meni podobajet'sja, jak ty idesz. (4)

Znajesz, czotyry chwyłyny – ce bilsz, niż dostatńo,
Szczob szczos' narodyłos', a potim ne stało...
Prosto koły ty znyk za stinoju,
Ja raptom zbahnuła: komus' za spynoju
Twojeju tak samo.
Pidozrjuju, w tebe zwyczajne im’ja,
I neju nikoły ne stanu ja.
W tebe chrypłyj bas, a taki najczastisze
Naspiwujut' dżaz, a ja – szczos' insze.

Pryspiw:
Ta meni podobajet'sja, jak ty idesz. (4)

Czotyry chwyli ne stanut' wicznistju,
I wzahali – ne w tomu ricz...