Zabuwajuczy misce znowu i
Ja na misjac' do Riccy prawo je
Na łjudej ne zwertaju uwahy żachy witer sprahy
Ne prożyty bez zasmahy
Jak na misjac' bez rozwahy.
Wijny u nas nichto ne znaje
Moskow-Donbas widrywaje

Pryspiw:
Nad riczkoju ne mosty
Wijna sołdat u widczaji
Żowto-błakytnoju striczkoju stane wicznist', zbroja – diwczynoju.
Obijmy jiji, zapytaj czomu – wijna, czomu – ty.
Ne zahynuwszy, widpuskaj dołju bez mety.

Widczuwaju jak sonce wże pecze
Tycho padaje na twoje płecze
Ne boljacze. Ta niby krow ne tecze, ta serce znow harjacze.
Szczonoczi baczysz sny de nemaje wijny,
Ty prosto choczesz nowi hitarni struny,
Ty mołodyj, ta bez wesny
Cijeji oseni mrij ne buło.

Pryspiw