Jakszczo wypadkowo sonce zat'maryt' doszcz,
U c'omu wynen ja i tilky ja. Szczo za durnja?!
Ja zwaryw zranku borszcz. Ce pohana prykmeta?!
Chiba?! Ałe ż wona twoja.

Wona "Mona Łiza", wona lize zranku w dusz,
Szczob rozdupłytysja, pomytysja... sochne
Bere w ruky tusz,
I rekonstrujuje swij portret, oce łyce,
Wona piwhodyny farbuje, i znow wona, jak "Mona Łiza".

Wona lize na pary.
Z par ide na swij ułjubłenyj bulwar,
Bo szczo p’jatnyci my tam zustriczajemosja,
Jdemo do mene... kochajemosja dwa dnja j dwi noczi...
Perestajemo, – jisty choczem... i znow:
"...bła... bła... bła... bła... bła... bła... bła... wiskas"
Kupy kota, win też bude tobi spiwaty szczodnja,
Osobływo wesnoju, des' tak:

Mjau-mjau-mjau-mjau (4)

Jakszczo wypadkowo skażu tobi, szczo łjubłju,
Zbreszu czy ni, – ne znaju. Czomus' terpłju,
Ałe wże bożewoliju.
Ja tak ne choczu, ja ne choczu czuty twojich
"...bła... bła... bła.. bła... bła... bła.. bła... wiskas"
Kupy kota
Kupy sobi kota
Kupy sobi kota
I zrazu Wiskas i wiski meni, bo joho ja nasprawdi łjubłju.